Wizytówka Google    Facebook    YouTube    Twitter    Certyfikat    Zamów kontakt    RODO    Cookies    OK! Dzwonię!    X
Nexum, i pierwsze upadłości

Nexum, i pierwsze upadłości.

W prawie XII tablic znajdziemy konkretne i niebudzące wątpliwości przepisy o tym, jak wierzyciel miał prawo postępować z dłużnikiem a także przepisy o tym, w jaki sposób dłużnik mógł bronić swoich interesów.
Instytucja „Nexum” w prawie rzymskim była czynnością prawną wywodzącą się z okresu prawa „Archaicznego” i oznaczała powstanie konkretnego zobowiązania. Była to czynność bardzo sformalizowana. Polegała na przekazaniu określonej sumy pieniędzy przez pożyczkodawcę na rzecz pożyczkobiorcy w obecności pięciu świadków oraz z użyciem uroczystego zobowiązania spłaty zaciągniętego zobowiązania. Ta czynność, ściśle sformalizowana, dawała pożyczkodawcy, jako wierzycielowi, prawo do „wzięcia” dłużnika w niewolę, w przypadku braku spłaty. Czynność wzięcia dłużnika w niewolę odbywała się w podobnie „uroczysty” sposób co zaciągnięcie zobowiązania z tą różnicą, że Wierzyciel nakładał rękę na ramie dłużnika, wypowiadając uroczystą formułę. Akt ten oznaczał symboliczne przejęcie dłużnika w niewolę, w celu odpracowania zadłużenia. Dłużnik, według „Prawa XII Tablic” mógł odtrącić rękę wierzyciela, inicjując tym samym postępowanie sądowe.
Mówiąc o znaczeniu Prawa XII tablic w kontekście upadłości, należy ze szczególną uwagą przyjrzeć się zapisom tablicy XII. Znajdziemy tam opis sytuacji, w której dłużnik nie może spłacić swojego zadłużenia. W takim przypadku prawo przewidywało możliwość sprzedaży całego majątku dłużnika w celu spłaty zadłużenia, sprzedaży dłużnika poza granice Państwa Rzymskiego – jako niewolnika, a nawet podział ciała dłużnika na tyle części, ilu było wierzycieli.
 
Ta strona może wykorzystywać pliki Cookies, dzięki którym może działać lepiej. W każdej chwili możesz wyłączyć ten mechanizm w ustawieniach swojej przeglądarki. Jak wyłączyć? Kliknij tutaj. 
Korzystając z naszego serwisu, zgadzasz się na użycie plików Cookies.